آیورودا (طب هندی) توصیه می کند قبل از غذا زیاد چای ننوشید، به خصوص چای عطری ویکتوریا داغ، زیرا آب غذا را می سوزاند و هضم را بدتر می کند. نوشیدن چای بسیار گرم به خصوص در فصل گرما برای افراد با طبع گرم و جوانان مضر است.
چینی ها چای سبز زیادی می نوشند. صبح ها چند برگ چای را در یک فنجان می ریزند و در طول روز در آن آب داغ می ریزند. از آنجایی که تئین با اولین دم کرده خارج می شود، دمنوش های مکرر دیگر حاوی آن نیستند.
چای سبز به دلیل خواص دارویی آن به طور گسترده ای شناخته شده است. حاوی آنتی اکسیدان است و به خصوص سرشار از ویتامین C است (دو فنجان چای سبز برابر با هفت پرتقال است).
همچنین حاوی فلوئور و ویتامین B است. گردش خون و عملکرد سیستم عصبی را بهبود می بخشد. در نتیجه مطالعات انجام شده در ژاپن، چای سبز در درمان سرطان روده بزرگ و دستگاه گوارش موثر است.
همچنین خاصیت ادرارآوری دارد، اما برای داشتن این اثر باید به مقدار زیاد آن را بنوشید. سیب را می توان به چای سبز اضافه کرد. ژاپنی‌ها چای سبز را به این صورت تهیه می‌کنند.
چند قاشق از برگ چای را در قوری بریزید و آن را با آب بسیار داغ پر کنید، اما نه آب جوش، زیرا ظاهراً طعم آن را از بین می‌برد. سپس چای را اصرار کنید (چای سبز حدود دو برابر چای سیاه دم می‌شود)، در فنجان‌ها بریزید.
شکر و شیر با چای سبز ناسازگار هستند. بهتر است آن را با عسل بنوشید. چای سبز را می توان دو یا سه بار دم کرد. روش دیگر برای دم کردن درست چای سبز مصرف 0.5 قاشق چایخوری برگ در هر فنجان آب است.
دمای آن نباید بیش از 70 درجه سانتیگراد باشد. چای را در سه نوبت با آب بریزید. ابتدا یک سوم حجم قوری بعد از 1-2 دقیقه – نصف قوری و بعد از دو دقیقه دیگر – به اندازه سه چهارم حجم. بگذارید دو دقیقه بماند. بعد از نوشیدن نیمی از قوری به بقیه آب جوش اضافه کنید.
