کم آبی و پایداری نگهداری لواشک ترش با سس توسط مورد بررسی قرار گرفت. چرم پاپایا را با بخارپز کردن کامل پاپایا به مدت 1 دقیقه، برش دادن و سپس جدا کردن گوشت، پوست و دانه ها آماده می کردند.
آنها میوه های تیمار شده را خمیر می کردند و آنها را اسیدی می کردند تا PH 3.5 شود. پس از غیرفعال کردن آنزیم‌ها با حرارت دادن پوره، پوره به صورت یخ زده در دمای C ذخیره شد.
تابه ها یا تابه هایی با پوشش تفلون که با یک عامل آزاد کننده لسیتین اسپری شده اند. بی سولفیت سدیم برای ایجاد سطوح پایین و بالا از تیمار SO2 اضافه شد.
پوره ها تا زمانی که به رطوبت 12-13 درصد یا فعالیت آبی 0.50-0.52 برسند، در یک کوره کشش اجباری خشک شدند. بابالولا و همکاران همچنین با پوست کندن میوه های تازه و افزودن 20 درصد شکر، 0.2 درصد اسید سیتریک و 0.1 درصد بنزوات سدیم به غلظت 80 درصد خمیر، چرم پنجه پا (پاپایا) ساخت.
سپس خمیر را جوشانده، سرد کرده و روی سینی‌هایی که قبلاً با گلیسرول چرب شده بود پخش می‌شود و سپس به مدت 8 ساعت در دمای C خشک می‌شود.
هوانگ و هسیه خواص فیزیکی، ویژگی های حسی و ترجیح مصرف کنندگان چرم میوه گلابی را مورد مطالعه قرار دادند. آنها چرم گلابی را در 18 فرمول مختلف با ترکیب همگن پکتین، آب و شربت ذرت در سطوح مختلف با کنسانتره آب گلابی. آنها آب مقطر را با مخلوط کنسانتره گلابی و شربت ذرت با مخلوط کن از قبل ضدعفونی شده به مدت 1 دقیقه مخلوط کردند
و سپس پکتین را برای جلوگیری از تشکیل توده اضافه کردند. آنها هر دومین بسته 400 گرمی از مخلوط نهایی را به مدت 3 دقیقه دیگر مخلوط کردند و سپس دسته تیمار شده را در ظروف پلاستیکی تمیز 7 × 103 میلی متر مربع ریختند.
وزن هر ظرف حدود 35 گرم بود، بنابراین ارتفاع ورق چرم میوه می تواند حدود 2.85 میلی متر باشد. آنها ظروف را روی نیمکت در دمای C رها کردند.
تا زمانی که مخلوط به طور مساوی توزیع شود (تقریباً 1 دقیقه). آنها چرم های نهایی را با قرار دادن ظروف مخلوط در اجاق همرفت در دمای C به مدت 8 ساعت با سرعت هوا 0.4 اینچ بر ثانیه ساختند.
