بیکی و همکاران (1997) اولین کسانی بودند که نوشیدنی های موکا را مورد مطالعه قرار دادند و تنها محققینی بودند که تا آنجا که می دانیم قهوه ترک را مطالعه کردند.
این مطالعه در مقایسه با سه حالت آماده‌سازی نوشیدنی، یعنی قهوه استارباکس شیشه ای ، فیلتر شده و موکا، دامنه وسیعی داشت. با این حال، هیچ داده‌ای برای نوشیدنی‌های فیلتر شده و موکا ارائه نشد و تنها تحلیل‌های متمایز ارائه شد.
از تکنیک استخراج SPME برای شناسایی 36 ترکیب فرار در ترکیبات قهوه عربیکا و قهوه روبوستا استفاده شد. کروماتوگرام بخش های فرار نوشیدنی ترکی و پودر قهوه را نشان می دهد.
شرایط شستشوی کروماتوگرافی یکسان نبود، اما از همان روش استخراج استفاده شد که امکان مقایسه کیفی را فراهم کرد. از 36 ترکیب شناسایی شده در پودر قهوه، تنها هفت ترکیب در نوشیدنی قهوه ترک یافت شد [پیریدین، 2-فورانومتانول، 5-متیل-فوران کربوکسی آلدئید، 2-فورانومتانول استات، فنل، 2-هیدروکسی-3-متیل-2-سیکلوپنتانون.
سیگنال‌های 5-متیل-فورانکربوکسی‌آلدئید و 2-فورانومتانول استات برای قهوه ترک کمتر بود، در حالی که سیگنال‌های فنل و 3-هیدروکسی-3-متیل‌پیران-4-(4H)-one شدت بیشتری را برای نوشیدنی نشان دادند.
همچنین مشخص شد که بخش فرار قهوه ترک سرشار از اسیدهای کربوکسیلیک (اسیدهای استیک، پروپانوئیک، پنتانوئیک و هگزادکانوئیک) و سایر ترکیبات قطبی مانند کافئین است که تأیید می کند که ترکیبات با قطبیت بالا به طور موثرتری استخراج می شوند.
دم‌نوش‌های قهوه معمولاً با قهوه عربیکا یا مخلوط عربیکا/روبوستا تهیه می‌شوند و خود را به‌عنوان دانه‌های بو داده، قهوه برشته شده یا قهوه فوری به مصرف‌کنندگان نشان می‌دهند.
آماده سازی نوشیدنی از تماس مستقیم لوبیا برشته با آب داغ، مواد محلول استخراج می شود، در حالی که روغن ها تا حدی امولسیون می شوند. از این رو، شایان ذکر است که آب به عنوان دومین عنصر مهم دم کرده قهوه، PH، سختی و عدم وجود طعم های نامطبوع خارجی (مانند کلر زنی) باید کنترل شود.
با کیفیت نوشیدنی و در این مورد خاص، با الگوی کانی سازی آن تداخل دارد. علاوه بر این، ترکیب شیمیایی نوشیدنی به راندمان استخراج بستگی دارد، که به نوبه خود به متغیرهای مختلفی از جمله درجه برشته کردن، درجه آسیاب، نسبت قهوه به آب و دمای نفوذ بستگی دارد.
