برای حفظ شرایط عملیاتی بهینه، محصول فلزی به صورت دوره‌ای در فواصل زمانی معین از سلول خارج می‌شود، یا با تخلیه کاتد یا سیفون کردن.
این بررسی در مورد گزینه ضربه زدن دوم است. عملیات ضربه زدن دسته ای انجام می شود در حالی که تولید ورق آلومینیوم رنگی در هر سلول پیوسته است.
ضربه زدن موفقیت آمیز، پایداری عملکرد سلول احیا کننده آلومینیوم کیلویی را تضمین می کند که برای بهره وری بالا ضروری است.
با این حال، حجم زیادی از فلز همیشه در سلول باقی می ماند تا اثرات ضربه زدن بر تعادل الکتریکی سلول به حداقل برسد.
در گذشته آلومینیوم مذاب با شکستن سوراخی در دیواره سلولی جدا می شد و آلومینیوم ایران زمین به فلز اجازه می داد بیرون بریزد. این کار داغ و خطرناکی بود.
روش‌های مدرن از هوای فشرده برای سیفون کردن آلومینیوم مذاب در ظرفی به نام بوته استفاده می‌کردند.
فناوری اخیر تمرکز این بررسی است. جرم فلزی که باید سیفون شود مطابق با روش های استاندارد عملیاتی از پیش تعیین شده است و به سطوح تولید سلول الکترولیتی بستگی دارد.
معمولاً بوته ضربه‌ای با ظرفیتی طراحی می‌شود که اجازه ضربه زدن به سه یا چهار سلول را می‌دهد و در نتیجه فلز حاصل از سلول در بوته ضربه‌ای مخلوط می‌شود.
اگر مراقبت کافی صورت نگیرد، الکترولیت (حمام) ممکن است همراه با فلز آلومینیوم درب و پنجره دوجداره به داخل بوته کوبنده کشیده شود.
در برخی موارد گیر افتادن حمام کرایولیت در آلومینیوم مایع اجتناب ناپذیر است و مقدار آن به مهارت اپراتور و سطح آلومینیوم در سلول بستگی دارد.
در سلول های مدرن، مقدار حمام حباب شده با آلومینیوم مذاب بین 10 تا 40 کیلوگرم بر تن متغیر است.
- منابع:
- تبلیغات:
